piątek, 25 listopada 2011

Stan prawny istniejący w momencie zawarcia umowy a zasada "lex retro non agit"

Art. 24 ust 1 pkt 1a Pzp nakazuje zamawiającemu wykluczenie wykonawcy, z którym dany zamawiający rozwiązał albo wypowiedział umowę w sprawie zamówienia publicznego albo odstąpił od umowy w sprawie zamówienia publicznego, z powodu okoliczności, za które wykonawca ponosi odpowiedzialność, jeżeli rozwiązanie albo wypowiedzenie umowy albo odstąpienie od niej nastąpiło w okresie 3 lat przed wszczęciem postępowania, a wartość niezrealizowanego zamówienia wyniosła co najmniej 5% wartości umowy. 

Pisaliśmy o tej nowelizacji tutaj. 

Jak wynika z orzeczenia KIO z dnia 14 września 2011 r., sygn. akt: KIO 1875/11, przedmiotowy przepis ma wprost zastosowanie, a wbrew wywodom odwołania, nie ma znaczenia stan prawny istniejący w chwili zawarcia umowy o udzielenie zamówienia publicznego. Izba uznaje, że stosowanie powołanego przepisu w postępowaniach określonych w art. 2 ustawy przepis ten wprowadzającej, wynika wprost z treści nowelizacji, a zatem nie narusza postanowień art. 3 kodeksu cywilnego ustanawiającego zasadę nieretroaktywności ze wskazaniem, że odstępstwo od zasady wynika z brzmienia przepisu.

Podobnie KIO orzekło w wyroku z dnia 7 września 2011 r., sygn. akt: KIO 1822/1, w którym czytamy, iż do innych wniosków, wbrew poglądowi odwołującego, nie prowadzi odwołanie się do przepisów kodeksu cywilnego. Art. 3 k.c. stanowi, że ustawa nie ma mocy wstecznej, chyba, że to wynika z jej brzmienia lub celu. W ocenie Izby, wsteczne działanie art. 24 ust. 1 pkt 1a Pzp wynika z art. 2 ustawy nowelizującej. Jednak nawet przy przyjęciu, iż unormowanie przeciwne zasadzie lex retro non agit nie zostało wyrażone wprost w ustawie, to cel dla której norma art. 24 ust. 1 pkt 1a Pzp ma charakter retroaktywny jest powszechnie znany.

Źródło: Informator UZP nr 10

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz