Poświadczenia, referencje i inne dokumenty…

Jakąś wczesną wiosną wysłałem Redakcji Gazety Prawnej, z którą mam zaszczyt współpracować, tekst poświęcony poświadczeniom. Kilkakrotnie się przypominałem. Bezskutecznie. Uznałem więc, że szanowna Redakcja zrezygnowała z jego opublikowania na swoich łamach. Nie mam o to żalu – zawsze mogę uraczyć (czyt. katować) nim Czytelników naszego bloga

 

Dwie uwagi wprowadzające: a. artykuł jest dość „suchy” i nieco „sztywniacki” – Gazeta Prawna to nie miejsce na jakieś wygłupy; b. artykuł jest dość zwięzły i zapewne niewyczerpujący – to wynikało z wymogów Redakcji dot. max. objętości. W razie niejasności – pisz. Postaram się odpowiedzieć.

 

A zatem…

 

Jedną z nowości wprowadzonych rozporządzeniem z 19.02.2013 r. w sprawie rodzajów dokumentów jest próba określenia, jakie dowody mogą potwierdzać należyte wykonanie dostaw, usług lub robót budowlanych. Już na wstępie trzeba stwierdzić, iż próba ta niestety nie zakończyła się pełnym sukcesem.

 

Zgodnie z § 1 ust 2 rozporządzenia podstawowym dowodem jest poświadczenie. Pozostałe dokumenty mogą zostać wykorzystane przez wykonawcę dopiero wtedy, gdy nie jest on w stanie uzyskać poświadczenia „z uzasadnionych przyczyn o obiektywnym charakterze”. Kluczowe więc jest zdefiniowanie poświadczenia, co nie jest zadaniem łatwym.

 

Analiza poszczególnych projektów rozporządzenia prowadzi do wniosku, iż poświadczeniem będzie dokument, którego wystawca potwierdza należyte wykonanie na jego rzecz dostaw, usług lub robót budowlanych. Mogłoby to oznaczać, że chodzi o dokument zawierający wyłącznie stosowne oświadczenie odbiorcy tych prac. Swego czasu takie dokumenty określano mianem referencji.

 

Za takim rozumieniem poświadczenia przemawiają nie tylko prace przygotowawcze, ale także treść samego rozporządzenia. Po pierwsze, § 1 ust 2 pkt 1 stanowi, że poświadczenie powinno być „wydane”, co może sugerować, iż w grę wchodzi jakiś specjalny dokument. Po drugie, rozporządzenie przewiduje posłużenie się przez wykonawcę „innym dokumentem”.

Możliwa jest zatem interpretacja, w myśl której poświadczeniem będą wspomniane „referencje”, zaś pozostałe dokumenty potwierdzające należyte wykonanie dostaw, usług lub robót budowlanych kwalifikują się do kategorii „inne” i jako takie mogą zostać wykorzystane przez wykonawcę „z uzasadnionych przyczyn o obiektywnym charakterze”.

 

Taka wykładnia „poświadczenia” oraz „innych dokumentów” jest niekorzystna dla wykonawców. W sytuacji, której nie dysponują oni „referencjami”, tylko, np. fakturą ze stosowną adnotacją odbiorcy prac, to na nich będzie spoczywał ciężar udowodnienia, że zachodzą przesłanki do odstąpienia od obowiązku przedłożenia poświadczenia.

 

Uprawiona jest również inna interpretacja § 1 ust 2 rozporządzenia. Za poświadczenie może być uznane każde oświadczenie potwierdzające należyte wykonanie dostaw, usług lub robót budowlanych. Takie oświadczenie może znaleźć się zatem w specjalnym dokumencie (referencjach), ale także przybrać formę stosownej adnotacji na protokole odbioru, fakturze, umowie itp.

 

Ta liberalna wykładnia jest zbieżna z prezentowaną w dotychczasowym orzecznictwie Krajowej Izby Odwoławczej. Nie będzie zaskoczeniem, jeżeli KIO zastosuje ją wobec „poświadczeń” z § 1 ust 2 pkt 1 obowiązującego rozporządzenia. Jeżeli tak się stanie powstanie pytanie, co prawodawca miał na myśli tworząc kategorię „innych dokumentów”.

Koniec cytatu.

 

Jak wspomniałem, tekst powstał dość dawno. Nie mogę więc wykluczyć, że jakiś wyrok KIO dotyczący „poświadczeń” już zapadł. Wprawdzie wątpię, gdyż przepisy przejściowe przewidują utrzymanie dotychczasowych zasad jeszcze przez 12 m-cy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, ale jeżeli znasz wypowiedź KIO w tym temacie, daj znać.

 

* * *

Autor: Maciej Lubiszewski, artykuł pierwotnie opublikowany na stronie autora.

 

 

 

Wyszukiwarka przetargów publicznych biznes-polska.pl