Jednym
z kluczowych elementów umożliwiających efektywne i prawidłowe stosowanie ustawy
z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych jest właściwe planowanie
zamówień i szacowanie ich wartości. Jest
to szczególnie ważne w kontekście przepisu art. 32 ust. 2 ustawy Pzp, z którego
dyspozycji wynika jednoznaczny zakaz dzielenia zamówienia publicznego lub zaniżania
jego wartości w celu uniknięcia stosowania ustawy.
Nie
można zatem dokonywać podziału zamówienia z intencją, aby na skutek ustalenia
wartości dla każdej z wydzielonej części zamówienia doszło do nieuprawnionego
wyłączenia stosowania przepisów ustawy odnoszących się do zamówień o wartości
powyżej określonego progu, czy też - z drugiej strony - do nieuprawnionego
zastosowania przepisów odnoszących się do zamówień o wartości poniżej
określonego progu. Nie jest zatem zakazany sam podział jednego zamówienia na
części, a jedynie taki podział, który zmierza do uniknięcia stosowania przez
zamawiającego przepisów ustawy.
Zgodnie
z dominującą linią orzecznictwa z dzieleniem zamówienia na części oraz
zaniżaniem jego wartości mamy do czynienia wówczas, kiedy zamawiającemu wykaże
się, że postąpił umyślnie i to z zamiarem bezpośrednim (dolus directus) w celu uniknięcia stosowania ustawy lub uniknięcia
przewidzianych w niej procedur.
Jak zatem
rozstrzygnąć, czy w konkretnym przypadku zamówienia planowanego w perspektywie
roku budżetowego (lub zamówienia wieloletniego - w przypadku umów
długoterminowych), istnieje jedno, czy
też kilka zamówień?
Zamówienia
należy zweryfikować za pomocą następujących przesłanek:
- Przedmiotu zamówienia (zbliżony rodzaj i przeznaczenie) – tożsamość przedmiotowa,
- Czasu zamówienia (znanej zamawiającemu perspektywie czasowej) – tożsamość czasowa,
- Możliwości realizacji zamówienia przez
jednego wykonawcę.
Należy
zatem ustalić, czy zamówienia mogły być wykonane w jednakowym czasie, mogły zostać wykonane przez jednego
wykonawcę, mają to samo przeznaczenie, dotyczą tych samych usług, dostaw, robót
budowlanych.
Pozytywne
kumulatywne spełnienie powyższych przesłanek planowanego przez zamawiającego
zakresu zamówienia pozwala na stwierdzenie, iż mamy do czynienia z jednym
zamówieniem publicznym.
Z
odrębnymi zamówieniami mamy natomiast do czynienia w sytuacji, gdy przedmiot
zamówienia ma inne przeznaczenie lub nie jest możliwe jego nabycie u tego
samego wykonawcy.
Stanowisko
Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych w aspekcie
niedozwolonego podziału zamówienia na części zostało zaprezentowane m.in. w
uchwale z dnia 12 października 2010 r. (Sygn. Akt KIO/KD 68/10):
„W ocenie Izby, aby stwierdzić, czy zamawiający dokonał niedozwolonego podziału zamówienia na części, należy niewątpliwie wziąć pod uwagę wszystkie istotne okoliczności sprawy. Istotne znaczenie w szczególności posiada ustalenie rodzaju zamówienia oraz jego przeznaczenia (podobieństwo funkcji technicznych lub gospodarczych), możliwość realizacji zamówienia przez jednego wykonawcę, a także ustalenie istnienia związku czasowego pomiędzy powiązanymi ze sobą funkcjonalnie zamówieniami, które mają być zrealizowane w dającej się przewidzieć określonej perspektywie czasowej. Konieczne jest także ustalenie, iż skutkiem zaniżenia wartości zamówienia lub braku zsumowania wartości części zamówienia było niezastosowanie procedur wynikających z przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych, uzależniających rodzaj procedury od wartości zamówienia.”
*
* *
Autor:
Anna M. Krajewska
Wyszukiwarka przetargów publicznych biznes-polska.pl
a co się dzieje z Poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy - Prawo zamówień publicznych druk sejmowy nr 1653?
OdpowiedzUsuńSzanowny Anonimowy,
UsuńOdsyłam Cię na stronę http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/druk.xsp?nr=1653,
gdzie możesz sukcesywnie śledzić postęp zmian legislacyjnych
Pozdrawiam
niestety jest to dość nieaktualne, nie wiadomo co się z tym tak na prawde dzieje, ostatnia adnotacja jest z lutego...
OdpowiedzUsuń