Reguły komunikacji w świetle nowych dyrektyw zamówieniowych

Przyjęte w lutym 2014r. nowe dyrektywy zamówieniowe (2014/24/UE i 2014/25/UE) wraz z dyrektywą koncesyjną wprowadzają liczne zmiany w procedurze udzielania zamówień publicznych, które Państwa Członkowskie zobowiązane są implementować w swoich wewnętrznych porządkach prawnych do kwietnia 2016r. Tym samym warto już teraz przyjrzeć się bliżej ich postanowieniom.

Dość popularnym w ostatnim czasie tematem dotyczącym zawartości merytorycznej wspomnianych dyrektyw jest projekt rozporządzenia dotyczącego Jednolitego Europejskiego Dokumentu Zamówienia. Ja jednak chciałabym przyjrzeć się bliżej innym postanowieniom dyrektyw, których implementacja wpłynie na przebieg procedury udzielenia zamówienia publicznego.

Pierwszym zagadnieniem, na które w mojej ocenie warto zwrócić uwagę jest kwestia komunikacji i wymiany informacji pomiędzy zamawiającym, a wykonawcami. Lektura nowych dyrektyw zamówieniowych jednoznacznie doprowadza do stwierdzenia, że prawodawca unijny uznaje, że elektroniczne środki informacji i komunikacji  powinny stać się typowymi w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego.  

Z pewnością w pewien sposób przyczyni się to do zwiększenia możliwości udziału potencjalnych wykonawców w postępowaniach.  Obie dyrektywy stanowią, że wszelka komunikacja i wymiana informacji ze szczególnym uwzględnieniem elektronicznego składania ofert mają odbywać się za pośrednictwem środków elektronicznych.  Ponadto zwraca się uwagę na to, aby narzędzia służące do komunikacji elektronicznej miały charakter niedyskryminujących, powszechnie dostępnych i  interoperacyjnych z produktami ICT tak by nie ograniczały dostępu wykonawców do udziału w postępowaniu.

Od tej zasady prawodawca unijny wprowadził jednak pewne wyjątki , sytuacje w których zamawiający może odstąpić od wymogu ich stosowania.  Dyrektywa 2014/24/UE w art. 22 ust. 1 i 2, a dyrektywa 2014/25/UE w art. 40 ust.1 i 2 wskazują sytuacje kiedy zamawiający po pierwsze nie mają obowiązku stosowania elektronicznych środków komunikacji, a po drugie mogą zastosować komunikacje ustną w przekazywaniu informacji dotyczących innych niż istotne elementy postępowania.  

Większa swoboda w zakresie wymiany informacji zastosowana  została  w dyrektywie koncesyjnej. Jednak i w jej przypadku wprowadzono przepisy, które nakładają obowiązek dokonania konkretnych rodzajów czynności za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Tak więc drogą podsumowania stwierdzić, należy że w procedurze wewnętrznej  uwzględniającej postanowienia nowych dyrektyw zamówieniowych znajdzie odzwierciedlenie zasada prymatu komunikacji elektronicznej. 

* * *

Autor: Daria Rychlik