czwartek, 7 stycznia 2016

Implementacja dyrektyw unijnych: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE

W nawiązaniu do poprzednich wpisów kontynuując analizę nowych dyrektyw unijnych pod kątem postanowień, do których implementacji jesteśmy zobowiązani dzisiejszy wpis dotyczył będzie dyrektywy 2014/23/UE w sprawie udzielania koncesji. Dyrektywa ta pomimo, iż dostosowana jest do specyfiki udzielania koncesji szereg przepisów zawartych w jej treści wzorowanych jest na postanowieniach pozostałych dwóch dyrektyw unijnych. Podkreślić jednak trzeba, że jest to pierwsza dyrektywa poświęcona umowom koncesyjnym w całości.
 
Odnosząc się wprost do jej postanowień stwierdzić należy, że definicja koncesji w niej zawarta jest  bardzo obszerna ponieważ oparta została na orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z nią koncesja jest umową odpłatną, zawieraną na piśmie dotyczy ona koncesji na roboty budowlane oraz usługi. 
Zakresem dyrektywy objęte są koncesje o wartości równej lub wyższej kwocie  5 186 000 euro. Obowiązek publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w związku z tym dotyczyć będzie koncesji o tej wartości. 
Zgodnie z art. 31 dyrektywy postępowanie o udzielnie koncesji wszczynane jest poprzez publikację ogłoszenia. Wyjątek od tej zasady  uczyniono do dwóch rodzajów sytuacji tj. robót budowlanych, usług, które mogą być wykonane jedynie przez jednego wykonawcę oraz w toku procedury z uprzednim ogłoszeniem nie złożono żadnego wniosku, żadnej oferty.  Po zakończeniu postępowania i podpisania umowy również wymagana jest publikacja ogłoszenia o udzieleniu koncesji.   
Dyrektywa nie wprowadza szczególnych procedur w zakresie dotyczącym trybów udzielania koncesji pozostawiając Państwom Członkowskim swobodę w tym zakresie. Podkreślić należy jednak, że pomimo braku standardowych, obligatoryjnych procedur ustanowiono gwarancje, które maja na celu  zapewnienie równego traktowania. Odnoszą się one szczególnie do warunków udziału w postępowaniu. Wymogi te muszą być niedyskryminujące oraz powinny zapewnić zachowanie konkurencji. Zgodnie z art. 41 dyrektywy zamawiający udziela koncesji na podstawie obiektywnych kryteriów zgodnych z zasadami:  równego traktowania, niedyskryminacji, przejrzystości i proporcjonalności. Weryfikacja spełnienia w konkretnym przypadku tych warunków odbywać się ma na podstawie oświadczeń i referencji przedstawionych przez wykonawców w postępowaniu.
 W treści dyrektywy wyrażono  zasadą swobodnego administrowania przez organy władzy publicznej. Zgodnie z nią Państwa Członkowskie posiadają prawo do określania środków administracyjnych, jakie ich zdaniem są najwłaściwsze w celu realizacji robót budowlanych i świadczenia usług w  interesie publicznym. Organy publiczne posiadają, więc prawo do decydowania o bezpośrednim wykonywaniu robót budowlanych lub świadczeniu usług na rzecz ogółu społeczeństwa, wykorzystując własne zasoby lub we współpracy z innymi organami, czy też o powierzeniu wykonywania tych robót lub świadczenia usług wykonawcom. Istotną różnicą, która wyróżnia dyrektywę koncesyjna od pozostałych nowych dyrektyw jest wyłączenie jej stosowania, które odnosi się tylko do niej. Z obowiązku jej stosowania wyłączone są bowiem koncesje udzielane w sektorze gospodarki wodnej, usługi transportu lotniczego, usługi publiczne w zakresie transportu publicznego oraz na usługi prowadzenia loterii objętych kodem CPV 92351199-7. 
Reasumując szereg rozwiązań zawartych w dyrektywie koncesyjnej zostało wcześniej uwzględnionych w dwóch pozostałych dyrektywach i zostaną one implementowane wraz z nimi. 
Autor: Daria Rychlik

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz