Art. 131a ust. 1a ustawy Pzp – stosowanie przepisów z dziedzin obronności i bezpieczeństwa do zamówień dotyczących infrastruktury krytycznej

Prezes Urzędu Zamówień Publicznych na stronie urzędu prezentuje opinię dotyczącą stosowania przepisów z dziedzin obronności i bezpieczeństwa do zamówień dotyczących infrastruktury krytycznej dedykowaną w przeważającej mierze, choć nie wyłącznie, zamawiającym udzielającym zamówień sektorowych. W opinii zaproponowano, zgodne z prawem europejskim, rozwiązanie odnośnie zastosowania właściwego reżimu stosowania ustawy Pzp, gdy dane zamówienie mające charakter sektorowy (lub klasyczny) jest jednocześnie zamówieniem dotyczącym infrastruktury krytycznej.

 

Ustawa z dnia 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 1020), dalej zwana jako: „ustawa nowelizująca” wprowadziła do ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2164 ze zm.), dalej zwanej „ustawą Pzp” nowy przepis - art. 131a ust. 1a, zgodnie z którym przepisy niniejszego rozdziału [tj. rozdziału 4a pt.: Zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa] stosuje się do zamówień dotyczących infrastruktury krytycznej, o której mowa w ustawie z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1166, z 2015 r. poz. 1485 oraz z 2016 r. poz. 266), dalej „ustawa o zk”.

Dokonując analizy znaczenia art. 131a ust. 1a ustawy Pzp dla udzielania zamówień publicznych należy rozstrzygnąć zasadniczo dwie kwestie. Po pierwsze, jaki jest zakres przedmiotowy „infrastruktury krytycznej”, tj. jakie zamówienia i realizowane na jakich obiektach obejmuje treść normatywna tego przepisu. Po drugie, jakie znaczenie ma lokalizacja przepisu w rozdziale dotyczącym obronności i bezpieczeństwa, szczególnie w kontekście zagadnienia, które przepisy winny być zastosowane przez zamawiającego, gdy np. dane zamówienie „dotyczy infrastruktury krytycznej” i jednocześnie jest udzielane w celu wykonywania działalności o jakiej mowa w art. 132 ustawy Pzp.

Ustalając zakres przedmiotowy przepisu ustawodawca odwołał się wprost do ustawy o zarządzaniu kryzysowym. Ustawa o zk zawiera zarówno definicję „infrastruktury krytycznej”, ale także regulacje dotyczące znaczenia tej infrastruktury w zarządzaniu kryzysowym, wykazów infrastruktury, czy dokumentów istotnych w zarządzaniu kryzysowym uwzględniających te wykazy. Ustawa ta opisuje również działalność organów administracji publicznej w zakresie kierowania bezpieczeństwem narodowym m.in. w obszarze odtwarzania infrastruktury krytycznej. Ustawa o zk w art. 3 pkt 2 stanowi, że poprzez infrastrukturę krytyczną należy rozumieć systemy oraz wchodzące w ich skład powiązane ze sobą funkcjonalnie obiekty, w tym obiekty budowlane, urządzenia, instalacje, usługi kluczowe dla bezpieczeństwa państwa i jego obywateli oraz służące zapewnieniu sprawnego funkcjonowania organów administracji publicznej, a także instytucji i przedsiębiorców. Infrastruktura krytyczna obejmuje systemy:

a) zaopatrzenia w energię, surowce energetyczne i paliwa,
b) łączności,
c) sieci teleinformatycznych,
d) finansowe,
e) zaopatrzenia w żywność,
f) zaopatrzenia w wodę,
g) ochrony zdrowia,
h) transportowe,
i) ratownicze,
j) zapewniające ciągłość działania administracji publicznej,
k) produkcji, składowania, przechowywania i stosowania substancji chemicznych i promieniotwórczych, w tym rurociągi substancji niebezpiecznych.

więcej na stronie: https://www.uzp.gov.pl/