Orzecznictwo KIO

Wydawane przez KIO orzeczenia szczególnie te  dotyczące postępowań prowadzonych według procedur po nowelizacji z 2016r. ma bardzo istotne znaczenie w kształtowaniu postępowania Zamawiających poniżej pierwsza część informacji o najnowszym  orzecznictwie KIO z pierwszego kwartału tego roku.

Orzeczenia KIO 279/17 i 280/17 z dnia 23 luty 2017r.

Orzeczenia te dotyczą zastosowania instytucji wprowadzonej nowelizacją z 2016r. czyli self-cleaningu tzw. samooczyszczenia i przesłanki wykluczenia z art. 24 uat. 1 pkt 16 ustawy Pzp czyli wprowadzenia w błąd Zamawiającego. Podstawę do wydania tych orzeczeń stanowiło postępowanie, którego przedmiotem była przebudowa ulicy. Odwołujący został wykluczony z postępowania przez Zamawiającego na podstawie przesłanki określonej powyżej. Izba po rozpoznaniu spraw, które rozpatrywane były łącznie stwierdziła, że wykonawca został nieprawidłowo wykluczony przez Zamawiającego, który w uzasadnieniu swojej decyzji powoływał się głównie na wiedzę, że w innych postępowaniach wykonawca ten dopuścił się naruszeń, o których nie poinformował Zamawiającego. W ocenie Izby Zamawiający nie wykazał, że istniały podstawy do wykluczenia wykonawcy, co zgodnie z zasadą kontradyktoryjności postępowania jest działaniem niepoprawnym strony powinny bowiem przedstawić dowody na okoliczności, z których wywodzą skutki prawne. Zamawiający musi mieć dowody potwierdzające jego ustalenia nie może wykluczyć wykonawcy opierając się tylko na swoich wątpliwościach.

Orzeczenie KIO 139/17 z dnia 3 luty 2017r.

Orzeczenie wydane w oparciu o postępowanie dla zamówienia sektorowego. Poruszono w nim kwestię istotności nienależytego wykonania umowy o zamówienie publiczne w innym postępowaniu przez wykonawcę jako przesłanki wykluczenia – art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy Pzp. Według Izby z brzmienia tego przepisu wynika, że wykluczeniu może podlegać wykonawca, który wykazywał znaczące lub uporczywe niedociągnięcia w spełnieniu istotnego wymogu w ramach wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego, wcześniejszej umowy z podmiotem zamawiającym, które doprowadziły do wcześniejszego rozwiązania tej wcześniejszej umowy, odszkodowań lub innych porównywalnych sankcji. W zakres tej przesłanki wchodzi również spełnienie przez wykonawcę świadczenia nieodpowiadającego istotnym dla zamawiającego wymaganiom, które były zapisane w umowie czyli nie zrealizowanie ich. Zaliczamy do tego również nagminnie takie same wady świadczenia wykonawcy, choćby nie w zakresie najistotniejszych wymagań, w tym notoryczne niedochowanie terminu wykonania zamówienia.

Orzeczenie KIO 371/17 z dnia 14 marca 2017 r.

Orzeczenie dotyczy sposobu określenia warunków udziału w postępowaniu przez Zamawiającego. Według Izby Zamawiający musi je określać w sposób proporcjonalny do przedmiotu zamówienia. Proporcjonalny - czyli adekwatny środek tzn. taki, aby co do którego wymagania jakie Zamawiający ukształtował pozawalały na osiągnięcie celu, czyli wyboru wykonawcy, który będzie zdolny realizować zamówienie przy jednoczesnym zachowaniu naczelnych zasad systemu zamówień publicznych. Osiągnięcie tej równowagi wymaga po stronie Zamawiającego zaangażowania w prowadzoną procedurę, znajomości relacji panujących na rynku, znajomości przedmiotu zamówienia oraz rynku właściwego dla danego typu dostaw, usług lub robót budowlanych – tak aby zastosowane przez Zamawiającego metody i środki zmierzające do osiągnięcia zakładanych celów nie skutkowały zaburzeniem wymaganej w postępowaniu o udzielenie zamówienia równowagi. Zamawiający jest zobowiązany zachować niezbędną równowagę między interesem polegającym na uzyskaniu rękojmi należytego wykonania zamówienia, a interesem potencjalnych wykonawców, których nie można przez wprowadzenie nadmiernych wymagań z góry eliminować z udziału w postępowaniu.

Autor: Daria Rychlik

http://zamowieniaiochrona.com.pl/