O podwykonawcach i innych podmiotach w PZP

Temat podwykonawstwa i art. 26 ust. 2b ustawy są wątkami obecnymi w szponach właściwie cały czas. Wracają nieustająco, choćby tydzień temu; tak się też składa, że w ostatnim czasie napisałem dwa teksty na ten temat do dwóch mających ukazać się wkrótce numerów czasopism poruszających tematy zamówieniowe – do nowego numeru kwartalnika „Buduj z Głową” oraz do pierwszego numeru startującego dwumiesięcznika „Zamawiający”. I tak przypadkiem się złożyło, iż w ostatnim tygodniu wpadło mi w ręce niezwykle cenne wydawnictwo dotyczące tych tematów – jak zwykle spóźniony, pierwszy numer kwartalnika „Prawo Zamówień Publicznych” z 2013 r. 

Wielokroć już na ten periodyk tutaj się powoływałem – w moim przekonaniu jest to bowiem najbardziej wartościowe merytorycznie pismo zamówieniowe w naszym kraju. Wspomniany numer w całości dotyczy problemu podwykonawstwa (często w zakresie połączonym z dysponowaniem potencjałem podmiotów trzecich na podstawie art. 26 ust. 2b) i stanowi zapis referatów wygłoszonych na konferencji „Podwykonawstwo w zamówieniach publicznych”, jaka odbyła się w Warszawie 18 marca br. Referaty te obejmowały chyba większość problemów, jakie pojawiają się na tym gruncie, a ponadto w wielu wypadkach odnosiły się do projektowanej nowelizacji Pzp w zakresie podwykonawstwa.

Nie będę tutaj przepisywać tez autorów tekstów, polecam sięgnięcie do źródła. Chciałbym zwrócić tylko szczególną uwagę na tylko kilka wątków obecnych w tych tekstach. Przede wszystkim w otwierającym numer tekście prof. Ryszarda Szostaka niezwykle cenne są rozważania dotyczące ograniczonej możliwości sumowania doświadczenia różnych podmiotów w celu spełnienia warunku udziału w postępowaniu (w szponach – tekst z 2010 r., w nim „wyjątek trzeci”). Po raz kolejny wskazano tutaj, iż stosowane automatycznie sumowanie doświadczenia w oderwaniu od sensu jego dodawania do siebie, jest z gruntu błędne. Głosem rozsądku jest też dr Magdalena Moras omawiając problem udostępniania wiedzy i doświadczenia na podstawie art. 26 ust. 3 i wskazując, że co do zasady liberalne podejście do sposobu przekazania potencjału w tym wypadku jest nieprawidłowe; trudno mówić o przekazaniu doświadczenia w inny sposób niż poprzez wykonanie przez dany podmiot trzeci odpowiednich elementów zamówienia. 

Wśród pozostałych, również ciekawych tekstów, zwraca uwagę referat Małgorzaty Stręciwilk, która omówiła problem udostępniania potencjału technicznego na podstawie art. 26 ust. 2b ustawy na przykładzie wyroków KIO. Wielka szkoda, że w tekście nie znalazło się omówienie wspominanego tutaj i tutaj wyroku, który wydany został kilka tygodni przed terminem konferencji. In minus wyróżnia się natomiast prezentacja nowelizacji ustawy Departamentu Prawnego UZP, która stanowiła w zasadzie powtórzenie uzasadnienia projektowanej nowelizacji, nie odnosiła się natomiast do już widocznych problemów, które trzeba będzie rozwiązywać w przypadku wejścia w życie tych przepisów w projektowanym obecnie kształcie (na ten temat z kolei marudziłem m.in. tutaj).

* * *
Autor: Grzegorz Bednarczyk
Tekst pierwotnie opublikowano na stronie autora: "W szponach zamówień"

Wyszukiwarka przetargów publicznych biznes-polska.pl