Wydawane przez KIO orzeczenia szczególnie te dotyczące postępowań
prowadzonych według procedur po nowelizacji z 2016r. ma bardzo istotne
znaczenie w kształtowaniu postępowania Zamawiających poniżej pierwsza
część informacji o najnowszym orzecznictwie KIO z pierwszego kwartału
tego roku.
Orzeczenia KIO 279/17 i 280/17 z dnia 23 luty 2017r.
Orzeczenia
te dotyczą zastosowania instytucji wprowadzonej nowelizacją z 2016r.
czyli self-cleaningu tzw. samooczyszczenia i przesłanki wykluczenia z
art. 24 uat. 1 pkt 16 ustawy Pzp czyli wprowadzenia w błąd
Zamawiającego. Podstawę do wydania tych orzeczeń stanowiło postępowanie,
którego przedmiotem była przebudowa ulicy. Odwołujący został wykluczony
z postępowania przez Zamawiającego na podstawie przesłanki określonej
powyżej. Izba po rozpoznaniu spraw, które rozpatrywane były łącznie
stwierdziła, że wykonawca został nieprawidłowo wykluczony przez
Zamawiającego, który w uzasadnieniu swojej decyzji powoływał się głównie
na wiedzę, że w innych postępowaniach wykonawca ten dopuścił się
naruszeń, o których nie poinformował Zamawiającego. W ocenie Izby
Zamawiający nie wykazał, że istniały podstawy do wykluczenia wykonawcy,
co zgodnie z zasadą kontradyktoryjności postępowania jest działaniem
niepoprawnym strony powinny bowiem przedstawić dowody na okoliczności, z
których wywodzą skutki prawne. Zamawiający musi mieć dowody
potwierdzające jego ustalenia nie może wykluczyć wykonawcy opierając się
tylko na swoich wątpliwościach.
Orzeczenie KIO 139/17 z dnia 3 luty 2017r.
Orzeczenie
wydane w oparciu o postępowanie dla zamówienia sektorowego. Poruszono w
nim kwestię istotności nienależytego wykonania umowy o zamówienie
publiczne w innym postępowaniu przez wykonawcę jako przesłanki
wykluczenia – art. 24 ust. 5 pkt 4 ustawy Pzp. Według Izby z brzmienia
tego przepisu wynika, że wykluczeniu może podlegać wykonawca, który
wykazywał znaczące lub uporczywe niedociągnięcia w spełnieniu istotnego
wymogu w ramach wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego,
wcześniejszej umowy z podmiotem zamawiającym, które doprowadziły do
wcześniejszego rozwiązania tej wcześniejszej umowy, odszkodowań lub
innych porównywalnych sankcji. W zakres tej przesłanki wchodzi również
spełnienie przez wykonawcę świadczenia nieodpowiadającego istotnym dla
zamawiającego wymaganiom, które były zapisane w umowie czyli nie
zrealizowanie ich. Zaliczamy do tego również nagminnie takie same wady
świadczenia wykonawcy, choćby nie w zakresie najistotniejszych wymagań, w
tym notoryczne niedochowanie terminu wykonania zamówienia.
Orzeczenie KIO 371/17 z dnia 14 marca 2017 r.
Orzeczenie
dotyczy sposobu określenia warunków udziału w postępowaniu przez
Zamawiającego. Według Izby Zamawiający musi je określać w sposób
proporcjonalny do przedmiotu zamówienia. Proporcjonalny - czyli
adekwatny środek tzn. taki, aby co do którego wymagania jakie
Zamawiający ukształtował pozawalały na osiągnięcie celu, czyli wyboru
wykonawcy, który będzie zdolny realizować zamówienie przy jednoczesnym
zachowaniu naczelnych zasad systemu zamówień publicznych. Osiągnięcie
tej równowagi wymaga po stronie Zamawiającego zaangażowania w prowadzoną
procedurę, znajomości relacji panujących na rynku, znajomości
przedmiotu zamówienia oraz rynku właściwego dla danego typu dostaw,
usług lub robót budowlanych – tak aby zastosowane przez Zamawiającego
metody i środki zmierzające do osiągnięcia zakładanych celów nie
skutkowały zaburzeniem wymaganej w postępowaniu o udzielenie zamówienia
równowagi. Zamawiający jest zobowiązany zachować niezbędną równowagę
między interesem polegającym na uzyskaniu rękojmi należytego wykonania
zamówienia, a interesem potencjalnych wykonawców, których nie można
przez wprowadzenie nadmiernych wymagań z góry eliminować z udziału w
postępowaniu.
Autor: Daria Rychlik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz